| الوصف: |
Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν η καταγραφή των κινήτρων των νεαρών αθλητών που συμμετείχαν σε ακαδημίες ποδοσφαίρου, η διαπίστωση συσχέτισης μεταξύ των κινήτρων και η διερεύνηση αλλαγής των κινήτρων λόγω διαφοροποίησης της ηλικίας των συμμετεχόντων. Το δείγμα αποτέλεσαν 326 αθλητές ποδοσφαίρισης τεσσάρων ηλικιακών ομάδων ( 8 έως 10, 11 έως 12, 13 έως 14 και 15 έως 16 ετών) από όλη την επικράτεια. Από την κάθε ηλικιακή ομάδα συγκεντρώθηκαν ισάριθμα ερωτηματολόγια. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Participation Motivation Questionnaire (PMQ) των Gill et al (1983). Το ερωτηματολόγιο αυτό περιέχει 30 πιθανούς λόγους συμμετοχής των παιδιών στον αθλητισμό και έχει προσαρμοστεί για τον Ελληνικό πληθυσμό (Πατσιαούρας, Κεραμίδας & Παπανικολάου, 2004). Οι απαντήσεις δόθηκαν σε 5-βάθμια κλίμακα τύπου Liker από 1= καθόλου σημαντικό έως 5= πάρα πολύ σημαντικό. Από το ερωτηματολόγιο προέκυψαν μετά από παραγοντική ανάλυση τέσσερις παράγοντες (Πατσιαούρας, et al 2004). Η συμμετοχή για τη βελτίωση των τεχνικών δεξιοτήτων (ικανότητες-δεξιότητες), η συμμετοχή για διασκέδαση (διασκέδαση), η συμμετοχή για τη δημιουργία φιλικών σχέσεων (φιλία), η συμμετοχή για την επιτυχία και την αύξηση κύρους (κοινωνική απήχηση). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι σημαντικότερος παράγοντας παρακίνησης για τα παιδιά θεωρείται η βελτίωση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων ακολουθούμενος από τον παράγοντα διασκέδαση. Στη συνέχεια ακολουθεί ο παράγοντας φιλία και τελευταίος ο παράγοντας κοινωνική απήχηση. Σε ότι αφορά την ανάλυση συσχετίσεων πίνακας 2 μεταξύ των παραγόντων διαπιστώθηκε ότι ο παράγοντας της βελτίωσης ικανοτήτων-δεξιοτήτων συσχετιζόταν θετικά με τη φιλία (r = 59, p< 0.01), την κοινωνική απήχηση (r = 57, p< 0.01), και τη διασκέδαση (r = 64, p< 0.01). Ο παράγοντας φιλία συσχετιζόταν θετικά με την κοινωνική απήχηση (r = 51, p< 0.01) και τη διασκέδαση (r = 58, p< 0.01). Ο παράγοντας κοινωνική απήχηση συσχετιζόταν θετικά με τη διασκέδαση (r = 55, p< 0.01). Σε ότι αφορά τις διαφορές μεταξύ ... |