Bu çalışma İzmir – Ildırı Körfezindeki özel bir firmada Eylül 2011-Mayıs 2013 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Bu işletmede çipura yetiştiriciliği sırası ile kuluçkahane, ön besi tesisi ve asıl besi kafeslerinde gerçekleştirilmektedir. Yılda üç periyot üretimi yapılan çipuraların erken (Eylül - Aralık 2011), doğal (Ocak - Mart 2012) ve geç dönemde (Nisan - Mayıs 2012) yumurtadan başlayarak asıl besi kafeslerine sevk edilinceye (ort. 50 g.) kadar olan gelişimleri; bazı önemli kriterler (su sıcaklığı, çözünmüş oksijen miktarı, yaşama oranları, vb.) takip edilerek ortaya konulmaya çalışılmıştır. Denemede kullanılan çipura yavruları, her üç periyotta da döllenmiş yumurtadan itibaren takip edilmiş ve ortalama ağırlıkları 1,5 gram ulaştığında yaklaşık 100.000 adet olarak ön besi tesisine nakil edilmiştir. Sonuç olarak, kuluçkahane yaşam oranları en yüksek doğal periyotta % 31 olarak gerçekleşirken, bu değer erken periyotta % 25 ve geç periyotta % 21'dir. Ön besi kafeslerindeki yaşam oranları ise geç periyotta % 81, doğal periyotta % 78 ve erken periyotta % 71 olmuştur. Ayrıca ön besi ünitesinde bulundukları süre içerisinde çipura yavrularında yem dönüşüm oranı en iyi doğal periyotta 1,4 iken, bu değer geç periyotta 1.6 ve erken periyotta 2.0 olarak hesaplanmıştır.