De introductie van competentiegerichte specialistenopleidingen in Nederland

التفاصيل البيبلوغرافية
العنوان: De introductie van competentiegerichte specialistenopleidingen in Nederland
المؤلفون: S. J. van Luijk, Hanneke Mulder, M. Wijnen-Meijer, A. Meininger, Henk E. Sluiter, Erik Heineman, L. Fluit, Fedde Scheele, Gerrit Glas, T. Hummel, Pim W. Teunissen
المساهمون: IOO, Practical Philosophy
المصدر: Scheele, F, Teunissen, P, van Luijk, S J, Heineman, E, Fluit, L, Mulder, H, Meininger, A, Wijnen-Meijer, M, Glas, G, Sluiter, H & Hummel, T 2008, ' De introductie van competentiegerichte specialistenopleidingen in Nederland ', Tijdschrift voor Medisch Onderwijs, vol. 27, no. 5, pp. 221-229 . https://doi.org/10.1007/bf03078278
Tijdschrift voor Medisch Onderwijs, 27(5), 221-229
Tijdschrift voor Medisch Onderwijs, 27(5), 221-229. Springer Verlag
بيانات النشر: Springer Science and Business Media LLC, 2008.
سنة النشر: 2008
مصطلحات موضوعية: Political science, Medicine public health, Humanities
الوصف: Bestuurlijke organen op het gebied van de gezondheidszorg hebben op allerlei plaatsen in de wereld het initiatief genomen tot modernisering van de specialistenopleidingen. Enkele jaren geleden heeft ook Nederland wetgeving gekregen die een verandering in de curricula van medische specialistenopleidingen voorschrijft. In dit artikel beschrijft de Begeleidingsgroep Beschrijvingen Opleidingsplannen Vervolgopleidingen (BBOV) de ervaringen met het ontwerpen van curricula voor specialistenopleidingen die gebruik maken van de Canadian Medical Education Directions for Specialists (CanMEDS). De meeste Nederlandse wetenschappelijke verenigingen baseren hun curriculumontwerp op een model met drie stappen. Eerst verdelen zij de inhoud van hun specialisme in logische eenheden, zogenaamde thema’s. Als tweede stap kiezen zij binnen elk thema een beperkt aantal taken waarop de arts in opleiding tot specialist (aios) naast instructie en begeleiding getoetst dient te worden. Als laatste stap bepalen ze voor iedere gekozen taak een toetsmethode, waarbij steeds enkele CanMEDS competenties expliciet aandacht krijgen. Dit leidt tot een driestaps opleidingscyclus. Op basis van hun praktijkvoering en toetsing verzamelen de aios bewijs voor hun ontwikkeling en voegen dit in hun portfolio samen (1). Dit bewijs stimuleert de aios en de opleider om regelmatig te reflecteren op de globale ontwikkeling van de aios in de verschillende CanMEDS competenties en in de specifieke taken (2). Een persoonlijk ontwikkelplan structureert vervolgens toekomstige leerdoelen en -strategieen (3).
تدمد: 1876-5157
1389-6555
DOI: 10.1007/bf03078278
URL الوصول: https://explore.openaire.eu/search/publication?articleId=doi_dedup___::f3fb656cd20054d9385ec5b6afbbbc31
https://doi.org/10.1007/bf03078278
Rights: OPEN
رقم الانضمام: edsair.doi.dedup.....f3fb656cd20054d9385ec5b6afbbbc31
قاعدة البيانات: OpenAIRE
الوصف
تدمد:18765157
13896555
DOI:10.1007/bf03078278