Is er nog plaats voor erotiek in onze huidige westerse cultuur? De Belgische ethicus Koen Raes heeft er een zwaar hoofd in. (...) Erotiek, 'de bekwaamheid om lief te hebben' om 'te minnen met de zinnen' lijkt sterk aan devaluatie onderhevig in onze cultuur, die gekenmerkt wordt door individualisme en persoonlijke nutsverhoging. Vooral in de naoorlogse periode profileerde zich de mythe van spontane authenticiteit als element in het expressief individualisme: her kwam er vooral op aan 'jezelf te zijn', 'jezelf te uiten'. Sociale conventies moesten overboord, maar wat het ook heeft opgeleverd, het heeft er niets voor in de plaats gesteld, zodat er nu meer sprake is van lompheid en onbeholpenheid dan vrijere omgangsvormen. De kern van het erotisch ritueel is vernietigd mede dankzij de commercie, die het liefdesspel heeft gedesacraliseerd en het seksuele verlangen tot louter een behoefte heeft gereduceerd. Erotiek is geen speelse ondeugd meer, maar eerder perverse gewelddadigheid. Koen Raes gaat hier uitvoerig op in in zijn artikel 'Seksuele bevrijding is ook een ethisch project'.